Sıcaktan of-puf diyerek ve Dikili İstanbul arasında 3 defa sefer yaparak bir yazı daha yedim hayırlısıyla. Ki bu benim için az bir sayı aslında, zira oğluş küçükken, ve benim çalıştığım yaz günlerinde anneanne-teyze ikilisi ile kalırken, her hafta sonu gidip gelirdim bu hattı, bir de üstüne, otobüsten inip okula gider, yaz okulunda ders verirdim. "Ah gençlik" demek istiyorum izninizle!
Dün, 5 araba ile (biz (yani annem-ablam ve ben), A. ve S. ile A.Ç. İstanbul'a; A.ciğimin de Ankara'ya gitmek üzere) yazlıkları terk edişimiz nedeniyle zarif eşimin "kavimler göçü" olarak adlandırdığı göçün (!) bir parçası olarak Dikili'den yola çıkıp daimi evlerimize kavuştuk :)
Öncelik annemin evinin açılmasında olduğundan, ablam-ben ve bizi karşılayan oğluş, elbirliğiyle önce onun evini yerleştirdik. Getirdiğimiz domates ve reçel kavanozları ile öteberiyle dolu kolileri açıp yerleştirdik . Ben hızlıca yerleri viledalayıp (bu kullanım, bir marka nasıl olur da fiil haline gelir konusunda örnek olarak okutulabilir bence :P) cam önlerinin tozunu aldım ve balkon kuşu anacığım huzurla otursun diye balkon camlarını, biraz uydurukça da olsa sildim. Valizini de açıp yerleştirdik ve evi her zamanki haline getirdik. Sağlıkla otursun, oturalım inşallah.
Bugün de Alzheimer'ı çok ilerlediği için evde bakımı imkansız hale gelen teyzemi , 3 haftadır kaldığı bakım evinde ziyaret ettik. Hüzünlü bir ziyaretti. Bizi artık tanımıyor, ama işte ziyaretine gelen tanıdıklar olarak sohbet etmeye çalıştı yine de canım benim.
Derslerin başlamasına daha var ama kayıttır, toplantıdır, rapordur, başlayacak yarından itibaren. Yine de iki hafta daha rahatım diyebilirim.
Farklı duygular bir arada… hissettim, kucaklıyorum!
YanıtlaSilYarın bizim de okul başı (Almanlar okulu salı günü açarlar, burada sallanmıyor demek ki salı) hepimize bol şans, başarılı, sağlıklı, keyifli bir okul yılı diliyorum!
canım benim, ben de seni kucaklıyorum. kocaman. bu sene hepimize iyi gelsin inşallah
Sil